Ik ben dus Jozet van der Veen, ik werd vlak voor de ‘summer of love’ geboren en ben nu al meer dan 30 jaar import Groninger, met een veelzijdig leven en tegenwoordig gewoon gelukkig(e) vrouw. Dankzij mijn ADHD en ASS heeft het UWV besloten me (in de vorm van een arbeidsongeschiktheidsuitkering) met zeer vroeg pensioen te sturen. Ik vul mijn dagen nu (naast gewoon rustig aan doen) met vrijwilligerswerk, ICT, vormgeving en (individuele) coaching. Maar ik ben ook nog scribent/schrijfster, activist, trans vrouw, en woonbootbewoonster.

Begin jaren negentig verhuisde ik voor mijn studie naar Stad, daarvoor heb ik overal en nergens in Nederland en verschillende plaatsen ver daarbuiten gewoond. Maar ik ben Groningen van toen af aan trouw gebleven. Ik woonde voornamelijk in Stad, maar had ook wat omzwervingen daarbuiten (Garmerwolde, Overschild, De Poffert en eerder al Uithuizen). Nu woon ik echter al 25 jaar op een eigen woonboot in de binnenstad van Stad.

“Van Lauwerzee tot Dollard tou,
van Drenthe tot aan ’t Wad,
doar gruit, doar bluit ain wonderlaand
rondom ain wondre stad.”

Uit ‘Grönnens laid’ (Groninger volkslied)

Maar dit is Groningen, je blijft import haha. Je kunt hier het grootste deel van je leven wonen, meer dan een decennium een seizoenskaart hebben voor de lokale FC en dagelijks Radio Noord luisteren. Ik versta Grunnigs als de beste, maar spreken doe ik het nooit: dat wordt hier als heiligschennis gezien.

Ik doe als vrijwilliger en via mijn kleinschalige bedrijfje tegenwoordig dus veel open source ICT dingen . Ik doe installaties (voornamelijk Debian Linux), hosting, laptop refurbishing, encrypted systemen, cloudservices, webdesign (onder andere deze website) en soms nog wat vormgeving voor papieren media. Stiekem ben ik echter geschoold als socioloog met een minor journalistiek (RuG).

Ik ben mijn hele leven ook politiek bevlogen geweest, ik was als anarchist en vrije socialist een actief en bevlogen (beroeps-)activist: Studentenacties, kraken, wapeninspecties, kerntransporten blokkeren, weinig was me te gek. Ook mijn arbeidsverleden is heel divers. Ik runde rond de eeuwwisseling bijvoorbeeld vanuit een kraakpand vele jaren een anarchistische uitgeverij. Ook werkte ik bij een biologische winkel, had ik een punkrockbar en runde ik een biologisch eetcafé. Ik heb daarna zelfs nog als zeilmatroos gevaren op de bruine vloot.

“De ware vrijheid is verdraagzaamheid, is het verlenen van vrijheid aan anderen”

F. Domela Nieuwenhuis

Tegenwoordig doe ik het dus wat rustiger aan, maar vergis je niet. Hoewel het leven, de jaren en oestrogeen mij veel veranderingen brachten zijn mijn idealen nooit verwaterd. Ik ben wel minder zichtbaar geweest in activistische kringen, maar zat maatschappelijk zeker niet stil. Mijn focus verschoof meer naar (individuele) begeleiding van bijvoorbeeld trans mensen en/of asielzoekers.

Ondertussen heb ik altijd de behoefte gehouden om te schrijven. Fictie, maar ook artikelen en beschouwingen. Ik schrijf zelden hoogdravende dingen hoor. Hoewel ik een aantal (vooralsnog?) onafgeronde boekprojecten heb, schrijf ik meestal columns en wat anekdotes over mijn belevenissen. Aangezien ik de techreuzen die de voornaamste sociale media beheren niet vertrouw, heb ik al hun sociale media jaren geleden al opgezegd. Maar ik mis mijn uitlaatklep. Met deze column hoop ik daar weer wat van terug te vinden. In ‘Geroeptoeter’ wil ik te pas en te onpas wat komisch kritische noten bij mijzelf, mijn leefwereld en de bredere maatschappij plaatsen. Dat kan gaan over schijnbaar nietszeggende alledaagsheden, maar kan ook over levensgrote maatschappelijke misstanden gaan.

Hopelijk kunnen jullie mijn schrijfsels ook waarderen.

“Wees meester en vormgever van jezelf”

Friedrich Nietzsche